موتور ضد جرقه جرثقیل
تجهیزات ضد انفجار در محیط‌هایی که احتمال وقوع انفجار وجود دارد، کاربرد دارند. این محیط‌ها عبارتند از:
- پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها: این صنایع به دلیل وجود گازهای قابل اشتعال، از جمله گازهای طبیعی، متان، و هیدروژن، در معرض خطر انفجار قرار دارند.
- صنایع شیمیایی: این صنایع به دلیل استفاده از مواد شیمیایی قابل اشتعال، در معرض خطر انفجار قرار دارند.
- معادن زغال سنگ: این معادن به دلیل وجود گرد و غبار زغال سنگ که قابل اشتعال است، در معرض خطر انفجار قرار دارند.
- کارخانه‌های تولید مواد قابل اشتعال: این کارخانه‌ها به دلیل تولید مواد قابل اشتعال، در معرض خطر انفجار قرار دارند.
- ساختمان‌هایی که در آنها از گازهای قابل اشتعال استفاده می‌شود: این ساختمان‌ها، مانند رستوران‌ها و آشپزخانه‌ها، در معرض خطر انفجار قرار دارند.
تجهیزات ضد انفجار در این محیط‌ها برای جلوگیری از وقوع انفجار و کاهش خسارات جانی و مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برخی از کاربردهای خاص تجهیزات ضد انفجار عبارتند از:
- در پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها، از تجهیزات ضد انفجار برای روشنایی، کنترل، و انتقال انرژی استفاده می‌شود.
- در صنایع شیمیایی، از تجهیزات ضد انفجار برای کنترل فرآیندهای شیمیایی، از جمله حمل و نقل مواد شیمیایی، استفاده می‌شود.
- در معادن زغال سنگ، از تجهیزات ضد انفجار برای تهویه، روشنایی، و حمل و نقل مواد استفاده می‌شود.
- در کارخانه‌های تولید مواد قابل اشتعال، از تجهیزات ضد انفجار برای کنترل فرآیندهای تولید، از جمله حمل و نقل مواد، استفاده می‌شود.
استفاده از تجهیزات ضد انفجار در محیط‌های پرخطر ضروری است. این تجهیزات با جلوگیری از وقوع انفجار، از بروز خسارات جانی و مالی جلوگیری می‌کنند.
استاندارد اتکس (ATEX)
استاندارد اتکس (ATEX) یک استاندارد اروپایی است که برای تجهیزات و سیستم‌های الکتریکی و مکانیکی طراحی شده‌اند تا در محیط‌های انفجاری استفاده شوند. این استاندارد توسط کمیسیون اروپا در سال 1994 تصویب شد و هدف آن، کاهش خطرات ناشی از انفجار در محیط‌های صنعتی است.
استاندارد اتکس بر اساس دو اصل اساسی استوار است:
- طبقه‌بندی محیط‌های انفجاری: محیط‌های انفجاری بر اساس میزان خطر انفجار به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- منطقه 0: محیطی که به طور دائم یا به طور مداوم حاوی یک مخلوط قابل اشتعال هوا و مواد قابل اشتعال است.
- منطقه 1: محیطی که به طور معمول حاوی یک مخلوط قابل اشتعال هوا و مواد قابل اشتعال نیست، اما به طور گاه‌به‌گاه یا به طور کوتاه‌مدت حاوی این مخلوط می‌شود.
- منطقه 2: محیطی که به طور معمول حاوی یک مخلوط قابل اشتعال هوا و مواد قابل اشتعال نیست و به طور گاه‌به‌گاه یا به طور کوتاه‌مدت فقط در صورت بروز خرابی تجهیزات حاوی این مخلوط می‌شود.
- ارزیابی و طراحی تجهیزات ضد انفجار: تجهیزات ضد انفجار باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که در محیط‌های انفجاری به طور ایمن کار کنند. این تجهیزات باید از ایجاد جرقه یا شعله‌ای که بتواند باعث انفجار شود، جلوگیری کنند.
موتور ضد جرقه جرثقیل در شرکت زینان